Imi pictezi ochii cu ura ca si cum as fi o briza iritanta ce iti usuca maduva in zilele de toamna. Cosi plasturi inexistenti acolo unde nu exista rani ca si cum daca ai presa destul de puternic ai grava vanatai. Imi sabotezi ideile ca sa imprastii tot ce a mai ramas din initiativa. Cultivi otravuri in sticlute cromatizate de timp si le scurgi lent pe buzele mele ca sa uit ca pot sa nu uit daca imi doresc destul de mult.. Esti sters de orice suflare daca te simti mai bine lovindu-ma in acest fel!
Din suflet, pentru corupt.